Schiavoni

Schiavoni, staropol. Sklawończyk, Schiavonin^[1] – włoski etnonim słowiańskiej grupy etnicznej, pochodzący z okresu Republiki Weneckiej dla określenia ludności zamieszkującej obszar Dalmacji i Istrii oraz historycznej Slawonii między Dunajem, Drawą i Sawą będącej we władaniu dożów w dzisiejszych Słowenii i Chorwacji^[2]. Jeszcze w roku 1561 sklawińska prowincja dzieliła się na Chorwację, Bośnię, Serbię, Dalmację, Liburnię, Istrię i Karyntię.

Najstarsze zapisy, wymieniają również nazwę regionu jako in Sclavonis, Schiavonia, następnie Venezia Schiavonia, Schiavonia Veneta, Sclavonia, i odnoszą się obecnie do Słowenii^[3].

We współczesnej włoskiej etnografii słowem Schiavonia, lub określeniami Slavia italiana oraz Slavia friulana nazywa się część prowincji Friuli-Wenecja Julijska przylegającą bezpośrednio do Słowenii^[3], a w przeszłości grupę etnograficzną, która zamieszkiwała nadmorską dzielnicę Wenecji, wyróżniającą się własnym językiem, strojem i tradycją. Sklawińskie ślady obecności widoczne są również na całym Półwyspie Apenińskim.